همسریابی سایت هلو ببین واقعاً این عقب مونده ست؛ ببریمش پیشِ... موقرمزه یا همون همسریابی سایت هلو وسط حرفش گفت: نه، صبر کن. بعد رو به من گفت: میشه لطفاً اسمت رو بگی؟ چرا؟ که بعد بلایی سرم بیارین؟ اگه قرار بود این کار رو کنیم میکردیم، بدون دونستن اسمت.
هان؟! اِ آره راست میگی. اسمت؟ -الناز. همسریابی سایت بهترین همسر سایت همسریابی هلو گفت:
- ایناز؟!
- چی چی ناز؟!
- ابله، الناز.
- بی ادب!
- تو باادب.
سمت همسریابی سایت هلو رو کرد.چی کارش کنیم این رو؟ حتی اسمش هم عجیبه. همسریابی سایت هلو متفکر نگاهم کرد و پرسید: اهل کجایی؟ ایران. چشم هاش گرد شد. -چی ران؟! پوفی کشیدم و گفتم: -خنگه، ایر/ان، ایران. -کجاست؟ همسریابی سایت توران من چشم هام گرد شد.-تو نمیدونی ایران کجاست؟ -نه. -ایران دیگه، یکی از کشورای قاره ی آسیا،... بقیه ی حرفم رو با دیدن چهره ی اسکلشون نزدم. قیافه ش واقعاً شبیه این گاوهایی شده بود که همچین بهت زل میزنن، انگار الان یه عجیب الخلقه با دوتا شاخ و دم و دراز و دماغ پینوکیویی و غیره دیدن! چیه؟ همسریابی سایت تبیان گفت: -اوه من! اینا اصلا یه تمدن دیگه دارن. سرزمین عجیبیه. ، تا همسریابی سایت تبیان نشنیده بودم. با دهن باز نگاهش کردم. همسریابی سایت رو بهم گفت: -پس کلا از یه سرزمین ناشناخته ای. بسیار خب، میبریمت پیش ملکه لونیا.
سایت همسریابی نگاهش کردم. -ملکه چی چیا؟
همسریابی سایت شیدایی گفت: -لونیا، عقب مونده. -مگه ملکه دارین؟ همسریابی سایت پرسید: -مگه شماها ندارین؟ نه. واقعاً؟ پس کی... - همسریابی سایت شیدایی گیج گفت:رئیس چی؟
خنگه، . اون وقت به من میگه عقب مونده. همسریابی سایت گفت: -خیله خب همسریابی سایت تبیان تمومش کنین. میریم پیش ملکه لونیا تا خودشون بررسی کنن.یول! قراره یه ملکه ببینم با یه قصر باشکوه و صورتی. ذوق زده گفتم: اکی بریم. هر دو نگاهم کردن و راه افتادن، من هم مثل جوجه اردک مادر فوال دزرهی دنبالشون راه افتادم.) کلا بیخیالم، انگار نه انگار الان تو یه سرزمینِ دیگه م. (از هر جایی که رد میشدیم، من بیشتر شکل مالفیسنت میشدم. سرزمین عجایبی برای خودش بود و من هم آلیس بودم. قطعاً باید با یه اژدها بجنگم و بعد چند سال از طریق یه آینه به اینجا برگردم.)
وکیلی این همسریابی سایت شیدایی راست میگه
وکیلی این همسریابی سایت شیدایی راست میگه من عقب مونده م. نظر شماها چیه؟ (نگاهی به اطراف انداختم. همسریابی سایت توران داخل یه جور دشت شده بودیم، اون هم چه دشتی؛ چمن های بلند و خاکستری رنگی داشت که تا زانوهامون میرسید، چندتا درخت بزرگ با برگ هایی به رنگ قرمز که رو هر کدومشون چیزهایی مثل چشم داشت، اون اطراف بودن. یه عالمه کالغ و خفاش تو آسمون تیره ش در حال پرواز بودن و اطراف کلی مجسمه قرار داشت، با طرح های متفاوت. بعضیها حیوون های عجیبی بودن؛ مثل همون عنکبوت بزرگ یا اون عکسی که از مدوسا دیده بودم. مجسمه ی همه شون اونجا بود. حتی موجودات دیگه مثل گرگ) که البته بیشتر شبیه گرگینه بود (، یه اژدها، یه موجود چندش آوری با سر اسکلتی و چندتا دست دراز، حتی همون اختاپوسی که عکسش رو دیده بودم. همه و همه بودن. حتی موجودات دیگه ای هم بودن که نمیتونستم حدس بزنم چیَن؛ اما حتم داشتم یکیشون اِلف باشه. با اون همسریابی سایت توران نوکتیز و دراز و چهره ی قشنگش قطعاً الف بود. همونطور که دنبالشون راه میرفتم، پرسیدم: -اینجا کجاست؟ چرا انقدر مجسمه اینجاست؟ همسریابی سایت بهترین همسر فقط نیم نگاهی بهم انداخت) بی فرهنگ! (و همسریابی سایت جواب داد) بافرهنگ! دشتِ مرزی. گفتم: -دشت مرزی؟ آره، دشتی که مرزای سرزمینا رو از هم سوا میکنه. -سرزمین؟ همسریابی سایت بهترین همسر گفت:اوکی.