صدای همسریابی دوهمدم بزرگترین سايت از پشت خط عوض شد
-اِ سالم داداش! ببخش فکر کردم مامانه همیشه کارش همینه صبحا زنگ میزنه سفارشات الزم رو میگه! سایت همسریابی دوهمدم صفحه اصلی بی توجه به توجیه همسریابی دوهمدم بزرگترین سايت درون فکرش میگفت همسریابی دوهمدم بزرگترین سايت خودتی!
همسریابی دوهمدم ثبت نام صدایش را صاف کرد
با دست راستش کمر بند را کشید. -من شماره ی طرف رو برات اس میدم با گوشی خودت تماس بگیر و بگو تا ده خودش رو برسونه کارم لنگه. همسریابی دوهمدم ثبت نام صدایش را صاف کرد: -باشه داداش، تو اس کن من زنگ میزنم. قفل کمربندش را فیکس کرد و در همان حین کردند و تماس را قطع کرد و گوشی را گذاشت روی صندلی بغل و فکر کرد دیگر زیاد نباید به همسریابی دوهمدم ثبت نام رو بیندازد. از اینکه منت دیگران روی سرش باشد و دیگران با اکراه برایش کار انجام دهند، بیش از هر چیز دیگری متنفر بود. حتی اگر آن دیگران همسریابی دوهمدم ثبت نام باشد! تمام راه را با سرعت 120 راند و راه یک ساعته بین گنج آباد و مطهری را در 24 دقیقه طی کرد و به دفتر رسید. وقتی داشت از پلکان مرمرگون و عریض باال میرفت فکر کرد که باید یک سری هم به بهشت زهرا بزند و بعد یاد کسری هایی افتاد که درون دفتر اسناد پیدا کرده بود و اصالً به حیدری شک نداشت که بگوید شاید عمدی در کار بوده و باید خودش چک میکرد و کسری را میکشید بیرون که مبادا حیدری به اعتماد سایت همسریابی دوهمدم صفحه اصلی نسبت به خودش شک کند و از ادامه ی کار با او انصراف دهد.
حیدری مسئول مالی شرکت بود و سایت همسریابی دوهمدم صفحه اصلی خوب میدانست که امثال حیدری کم پیدا میشود.
آنقدر صادق، آنقدر با ایمان و آنقدر مملو از حس صداقت و رُوراستی و بدون هیچ تمایلی به پول و پُرکردن کیسه از بودجه های مفت! راهرو را پیچید و طبق همیشه، جبروتیِ همسایه در حال آبدادن به شمعدانی های کنار در، سالم کرد و امیرحسین بی توجه از کنارش گذشت و وارد دفتر شد. اصالً چرا همه سالم میکردند، چرا؟! به محض ورودش صدای نامحسوسی به گوش رسید. شاید صدای روشن شدن موتور یخچال بود و صدای لوالی در و شاید هم اشتباه شنیده باشد! برحسب عادت بدون اینکه به اطراف نگاه کند، بیتفاوت وارد اتاق شد و کتش را درآورد و طبق روال همیشگی اش، روی پشتی صندلی به جای جالباسی گذاشتش و دوباره صدایی نامحسوس به گوش رسید که این بار واضح تر بود صدای همسریابی دوهمدم صفحه اصلی از پشت خط عوض شد: -اِ سالم داداش! ببخش فکر کردم مامانه همیشه کارش همینه صبحا زنگ میزنه سفارشات الزم رو میگه! امیرحسین بی توجه به توجیه همسریابی دوهمدم صفحه اصلی درون فکرش میگفت همسریابی دوهمدم خودتی! با دست راستش کمر بند را کشید. -من شماره ی طرف رو برات اس میدم با گوشی خودت تماس بگیر و بگو تا ده خودش رو برسونه کارم لنگه. همسریابی دوهمدم صدایش را صاف کرد: -باشه داداش، تو اس کن من زنگ میزنم.
همسریابی دوهمدم رو بیندازد
قفل کمربندش را فیکس کرد و در همان حین کردند و تماس را قطع کرد و گوشی را گذاشت روی صندلی بغل و فکر کرد دیگر زیاد نباید به همسریابی دوهمدم رو بیندازد. از اینکه منت دیگران روی سرش باشد و دیگران با اکراه برایش کار انجام دهند، بیش از هرچیز دیگری متنفر بود.
حتی اگر آن دیگران همسریابی دوهمدم باشد! تمام راه را با سرعت 120 راند و راه یک ساعته بین گنج آباد و مطهری را در 24 دقیقه طی کرد و به دفتر رسید. وقتی داشت از پلکان مرمرگون و عریض باال میرفت فکر کرد که باید یک سری هم به بهشت زهرا بزند و بعد یاد کسری هایی افتاد که درون دفتر اسناد پیدا کرده بود و اصالً به حیدری شک نداشت که بگوید شاید عمدی در کار بوده و باید خودش چک میکرد و کسری را میکشید بیرون که مبادا حیدری به اعتماد سامانه همسریابی دوهمدم نسبت به خودش شک کند و از ادامه ی کار با او انصراف دهد. حیدری مسئول مالی شرکت بود و سامانه همسریابی دوهمدم خوب میدانست که امثال حیدری کم پیدا میشود. آنقدر صادق، آنقدر با ایمان و آنقدر مملو از حس صداقت و رُوراستی و بدون هیچ تمایلی به پول و پُرکردن کیسه از بودجه های مفت! راهرو را پیچید و طبق همیشه، جبروتیِ همسایه در حال آب دادن به شمعدانی های کنار در، سالم کرد و سامانه همسریابی دوهمدم بی توجه از کنارش گذشت و وارد دفتر شد. اصالً چرا همه سالم میکردند، چرا؟!
به محض ورودش صدای نامحسوسی به گوش رسید. شاید صدای روشن شدن موتور یخچال بود و صدای لوالی در و شاید هم اشتباه شنیده باشد! برحسب عادت بدون اینکه به اطراف نگاه کند، بیتفاوت وارد اتاق شد و کتش را درآورد و طبق روال همیشگی اش، روی پشتی صندلی به جای جالباسی گذاشتش و دوباره صدایی نامحسوس به گوش رسید که این بار واضحتر بود