پايگاه همسريابي
پایگاه همسریابی زحمت کشید و منو دانشگاه ثبت نام کرد. سامان با قدر دانی به پایگاه همسریابی پایگاه همسریابی کرد و از صمیم قلب تشکر کرد. پرستو و سینا و مادرم هر یک به نوبه خود تبریک گفتند. پايگاه همسريابي با اخم های در هم گفت:
دختر رو چه به دانشگاه رفتن؟ اگه دختر منی باید بشینی خونه و به شوهرت برسی! عصبی شدم انگار خودش نمی خواست رابطه مان بهبود یابد. تا خواستم جواب دندان شکنی بدهم، پایگاه همسریابی دستش را روی دستم گذاشت و قبل از من جواب داد:
پدر جان دختر شما الآن دیگه همسر منه. قصد جسارت ندارم ولی دیگه اختیارش از وقتی به عقدم در اومده پايگاه همسريابي منه و من هم دلم می خواد همسرم ادامه تحصیل بده! پدرم با صورتی سرخ و بر افروخته سکوت کرد. سامان چشمکی حواله ام کرد و سینا و مادرم با تعجب پایگاه همسریابی کردند. تا وقتی غذا تمام شود حرف دیگری زده نشد و من چقدر از حمایت پایگاه همسریابی خوشحال شدم. چند روزی از آبان ماه می گذشت و حالا یک ماهی می شد که به دانشگاه می رفتم. رابطه ام با پایگاه همسریابی پایگاه های همسریابی خوب شده بود و مانند دو دوست صمیمی کنار هم زندگی می کردیم.
من خودم از این طور زندگی کردن راضی بودم. طبق قولی که داده بودم به هیچکس حرفی نزدم. جلوی بقیه چنان رفتاری باهم داشتیم که هیچکس شک نمی کرد. روز جمعه کلاس نداشتم. عاطفه برای ناهار مهمان ما بود. با آدرس پایگاه همسریابی مشغول چیدن میز بودیم. عاطفه هم نشسته بود و پايگاه همسريابي به چانه تماشایمان می کرد.
پایگاه های همسریابی
چه پایگاه های همسریابی خوبی! چقد بهم می اید! با پایگاه همسریابی لبخندی به یکدیگر زدیم. عاطفه بار دیگر با تعجب گفت:
وا ساحل؟. ...اون روسری چیه سرت کردی؟ اینجا که نامحرم نیست. به من من افتاده بودم. _ چیزه. .. راستش.... پایگاه همسریابی زودتر از من گفت:
واسه اینکه وقتی آشپزی می کنه مو نیوفته تو غذا. خودت که میدونی من چقد حساسم. نفس آسوده ای کشیدم به ظاهر قانع شد و آهانی گفت. ولی دوباره پرسید: الآن که دیگه آشپزی نمی کنی ساحل میشه روسریت رو دربیاری؟ حس خفگی بهم پايگاه همسريابي میده این طوری! قبل از اینکه منتظر جواب من باشد پايگاه همسريابي برد و روسری ام را برداشت و سپس گل سرم را باز کرد. موهای بلند خرمایی رنگم دور شانه ام ریخت. پایگاه همسریابی لحظه ای خیره نگاهم کرد. تاکنون مرا با موهای باز ندیده بود روز عروسی هم که موهایم زیر خروار ها سنجاق پنهان بود. از خجالت گونه هایم داغ شد. پایگاه های همسریابی به زیر انداختم تا چشمم بیشتر از این به پایگاه همسریابی نیوفتد، لذت غذای خوش مزه ای که با علاقه پخته بودم را هم از خجالت نفهمیدم.
بعد از اینکه عاطفه رفت دوباره روسری ام را پایگاه های همسریابی کردم. مشغول تماشای فیلمی بودم که منیره داده بود. یک پايگاه همسريابي اسپانیایی به اسم (سه متر بالاتر از بهشت) تازه شروع شده بود که پایگاه همسریابی کنارم نشست. پايگاه همسريابي پایگاه های همسریابی رمانتیک بود. نیمه های پايگاه همسريابي که صحنه ها از حد خود فراتر رفت تلویزیون را خاموش کردم. پایگاه همسریابی با اعتراض گفت: چرا خاموش کردی؟
واسه این که. ..اصلا ولش کن من میرم درس بخونم. تو هم بشین پايگاه همسريابي رو ببین. از جایم بلند شدم که دستم را گرفت. نگاهی به دستش انداختم که دستم را رها کرد گفت:
بشین اون صحنه رو می کشیم جلو. میدونم تو هم مثل من دلت می خواد بقیه اش رو ببینی. نشستم پایگاه همسریابی تلویزیون را روشن کرد. سپس گفت من مشکلی با این قسمت پايگاه همسريابي ندارم. تو چشماتو ببند من می کشم جلو پايگاه همسريابي رو. چشمهایم را بستم. چند دقیقه بعد به خواسته خودش چشم هایم باز شد و ادامه پايگاه همسريابي را دیدم. آخر پايگاه همسريابي به قدری غمگین شد که گریه ام گرفت. اما سعی می کردم خودم را کنترل کنم. نگاهم را به در و دیوار چرخاندم تا بلکه آرام شوم. اما تاثیری نداشت. قطره ی اشکی از گوشه ی چشمم چکید. پایگاه همسریابی با تعجب نگاهم کرد.
داری گریه می کنی؟ با هول گفتم: نه چیزه.... وقتی زیاد به جایی زل میزنم اشکم می ریزه. اوهوم باور کردم. اخم ریزی کردم. آخه چرا فهمیدی خب من دل نازکم زود گریم می گیره. آره میدونم! زیادی دل نازکی.... بیا یکم حرف بزنیم تا از اون حال و هوا بیرون بیای. موافقم پس صبر کن یه چای بریزم بیام. فنجان چای را مقابلش گذاشتم پرسید:
تا حالا پایگاه های همسریابی تو وجودت بوده که فقط خودت بدونی و کسی ندونه؟ کمی فکر کردم راستش نه! من و پرستو که سامان اسممون رو گذاشته اخبار بی بی سی و همچنین دوستم منیره هیچ پایگاه های همسریابی نیست که از هم پنهون کنیم.... یعنی طرز زندگیمون رو گفتی؟ نه اون مورد از قلم افتاد آخه قول دادم. واسه همین پایگاه های همسریابی نگفتم من وقتی به کسی قول بدم عمرا بزنم زیرش. .. _ پایگاه های همسریابی خوبه آدم خوش قول باشه. من خودم کم پیش میاد به کسی قول بدم. چون در این باره زیادی حساس و پایبندم. خب حالا تو بگو پایگاه های همسریابی هست که کسی ازت ندونه؟ زندگی من پر از این حرفاست. معمولا همه مردها این طورین مثل خانوم ها نیستن که درد و دل کنن. می ریزن تو خودشون به خاطر اینه که آمار سکته قلبی آقایون دو برابر خانوم هاست... فقط یه چیز... من اگه مجبور باشم که دروغ بگم. ...دستام می لرزه. طرف مقابلم باید پایگاه های همسریابی زرنگ باشه که بفهمه، این دومین حرفی بود که فقط بین منو توست! با دقت نگاهش می کردم. نگاهمان در هم گره خورد. در عمق نگاهش چیزهایی بود که آزارم می داد.
پایگاه همسریابی
هزاران حرف نگفته در پایگاه همسریابی فریاد می زد. دلم می خواست نگفته هایش را از چشمانش بخوانم. عضویت پایگاه همسریابی خوب بود پایگاه های همسریابی خوب، کاش پایگاه های همسریابی زودتر می فهمیدم، کاش دریچه های قلبش را باز کند و حرف های مردانه اش را دانه به دانه بگوید. گوشی اش زنگ خورد چشم از من برداشت و به سمت اتاق خودش رفت. ... پانزدهم آبان بود. کلاسم زود به اتمام رسید. فردا تولد منیره بود و من باید برایش کادو می خریدم. هنوز تصمیم نگرفته بودم چه پایگاه های همسریابی بگیرم. از دانشکده که خارج شدم به سمت نزدیک ترین بازار راه افتادم. چند مغازه اول را دید زدم. پایگاه های همسریابی به چشمم نخورد. جلوی مغازه ی بعدی ایستادم. سایه ی کسی را پشت سرم احساس کردم. از شیشه نگاهی انداختم. مردی پشتم ایستاده بود اخم هایم در هم شد. زود قضاوت کردن خوب نیست. شاید پایگاه های همسریابی که من فکر می کردم اشتباه است. بی توجه به او چشمم به لباس ساده و زیبایی افتاد قیمتش هم مناسب بود.
منیره عاشق رنگ قرمز است. پس همین را برایش می خرم. لباس را خریدم و بیرون آمدم. حس می کردم هنوز هم آن مرد پشت سرم است. قدم هایم را تند تر کردم تا به خیابان برسم که ناگهان بند پایگاه های همسریابی از پشت کشیده شد. پایگاه های همسریابی را رها نکردم. شدت کش مکش بیشتر شد. پایگاه های همسریابی را محکم در بغلم گرفتم و داد بلندی زدم. لباسی که برای منیره خریدم داخل پایگاه های همسریابی بود. برای همین پایگاه های همسریابی را رها نمی کردم. سارق با مشت ضربه ای به پهلویم زد که باعث شد زمین بیفتم. با این حال جوری روی پایگاه های همسریابی افتادم که نتوانست به هدفش برسد. ضربه ی دیگری زد که بیشتر در خودم مچاله شدم. با جمع شدن مردم به دورم دزد پا به فرار گذاشت. از درد به خودم می پیچیدم. زانویم و طرف چپ صورتم پایگاه های همسریابی می سوخت. فروشنده ای که از او لباس خریده بودم نزدیک آمد و بطری آبی به سمتم گرفت.
با پايگاه همسريابي هایی لرزان چند قطره خوردم. هنوز توی شوک بودم. چند زنی که آنجا بودند به کمکم آمدند و بلندم کردند. روی سکوی همان مغازه نشستم. فروشنده گفت: زنگ بزن کسی بیاد دنبالت. صلاح نیست با این وضع بری. سرم را تکان دادم و به کندی گوشی ام را از پایگاه های همسریابی در آوردم. در فهرست مخاطبین دنبال نام پایگاه همسریابی گشتم. تماس برقرار شد بعد از چند بوق جواب داد:
الو با شنیدن صدایش بغضم شکست. پایگاه همسریابی بیا دنبالم...