از جلوی در کنار رفتم: بفرمایید تو! داخل شد و جعبه ای را به سمتم گرفت: اینو برای تو گرفتم، به گمونم تو تن تو قشنگ بشه! می پوشیش؟ چند روز اول که به خانه امده بودیم، سایت رل یابی تهران سر سنگ ین بود از ما و مخصوصا من دوری میکرد... اما کم کم بی هیچ واکنشی از من سايت دوست يابي تهران رایگان را جلو کشید انقدر که حاال هد یه ای کادوپیچ را جلویم گرفته بود...
بعضی زخمها هیچ وقت به حالت اولیه برنمیگشت... اما بهتر که میشد! نمیشد؟ لبخند ی زدم و جعبه را گرفتم: ممنون خاله! اهسته صورتم را بوسید: از ا ینا بپوش واسه دوستیابی سریع و آسان! برای ناهار مامانت رو گفتم بیاد... تو هم غذا درست نکن!
بیاین پایین! سری تکان دادم و از اتاق بیرون رفت تا پله ی اول همراهی اش کردم... درون سالن که حاال، هال خانه دوست داشتنی من و سایت دوستیابی و ازدواج محسوب میشد، نشستم و جعبهی کادوپیچ را باز کردم... بلوز سفید با یقه ی بازی که دورش چینهای زیادی خورده بود با دامن کوتاه مشکی لبخندم را پررنگ کرد... واقعا زیبا بود! با حس خوب ی که از محبت سایت رل یابی رایگان گرفته بودم، به اشپزخانه رفتم و مواد ی که برای درست کردن دلمه، تهیه دیده بودم را درون یخچال گذاشتم... چند روز قبل از برگزاری مراسم عروسی، طبقه ی دوم خانه را به سوئیت کوچکی تبد یل کردیم.
اتاق من شد، اتاق خالی و مطالعه مان... اتاق شیدا به اشپزخانه نقلی تغییر یافت و اتاق سایت همسریابی با شماره که بزرگتر بود شد اتاق خوابمان! پدرم حتی یکبار هم حاضر به دیدنم نشد، در عروسی من و سایت همسریابی با شماره هم شرکت نکرد! اما مادرم مثل همه مادرها برایم جهیزیه خرید و حاال محل خاله بازیهایم شده بود محل زندگیام! برای ماه عسل به ----- رفت یم... چند روزی در انجا سپری کردیم و به پیشنهاد زن و شوهری که سایت دوستیابی و ازدواج ان یکسال را با انها زندگی می کرده، شعبه ی دوم فروشگاه لباس در ایران افتتاح شد و سایت همسریابی با شماره با سرما یه گذاری که کرد، مسئول فروشگاه شد!
لباسهای اهدایی سایت رل یابی تهران را پوشیدم.
به اتاق مشترکمان رفتم و جلوی ا ینه تند تند و با هیجان لباسهای اهدایی سایت رل یابی تهران را پوشیدم. .. دامنم تا زیر زانو بود و است ین بلوز انقدر کوتاه بود که حتی چند سانت از بازوهایم را هم نپوشاند... چرخی جلوی ا ینه زدم و موهایم را با گیرهی کوچکی ابشاری بستم... ریمل و رژ لب هم تکمیل کننده زنانگیام شد! لب ورچیدم و روی تخت نشستم... سایت رل یابی رایگان هیچ اصراری برای شروع کردن رابطه مان نداشت! و گاهی از این همه خودداریاش، میترسیدم!
سایت دوستیابی بین المللی رایگان هم مثل پوریا اینگونه نمیخواست مرا!
با اینکه علاقه ی سایت دوستیابی و ازدواج به من از چشمها یش خوانده میشد اما گاهس هنوز هم به سرم میزد شاید سایت دوستیابی بین المللی رایگان هم مثل پوریا اینگونه نمیخواست مرا! دستم را زیر چانهام گذاشتم و به زمین نگاه کردم: بودن با دختری مثل من برای هیچ مردی خوشایند نبود... شبیه لکه ی کدری بودم که نه ت یرهتر میشد و نه روشنتر! همانطور مانده بودم روی دست اطرافیانم... هیچ کس نمیدانست با من چه کند! حتی سایت دوستیابی و ازدواج!!! نفس عمیقی کشیدم که همزمان شد با باز شدن در اتاق... سایت دوستیابی بین المللی رایگان سرش را داخل اتاق کرد: خانم؟ دستم را به صورتم کشیدم و بلند شدم: سالم! وارد اتاق شد و سرتاپایم را نگاه کرد... لبخندش شیرینتر شد و دلم دوباره و دوباره لرزید. .. این مرد معنی همه ی خوشبختی بود! تمام و کمال! دستهایش را برای در آغوش کشی دنم باز کرد: این فرشته ی کوچولو، زن منه دیگه؟ خسته نباشی! موهایم را بوسید: چرا گرفته ای دردونه؟